Miesiąc: styczeń 2020

Podsumowanie roku 2019 w parafii p.w. Niepokalanego Serca Maryi i św. Franciszka w Lublinie

1. Wprowadzenie ogólne

W tym roku upływa 70 lat od powstania naszej wspólnoty parafialnej na Poczekajce. Trzeba więc chociażby krótko przypomnieć, że pierwszy, niewielki kościółek, a właściwie kaplicę, wybudowaną przez braci kapucynów na tym wzgórzu, wtedy jeszcze za miastem, poświęcił ówczesny bp lubelski Stefan Wyszyński w 1948 roku. Następnie, śp. bp Piotr Kałwa 28.02.1950, ustanowił tu parafię, która otrzymała wezwanie Niepokalanego Serca Maryi. W późniejszych latach dołączono jeszcze imię św. Franciszka, jako Patrona kościoła. Na skutek rozbudowy osiedli mieszkaniowych, zaistniała pilna potrzeba budowy nowego, dużego kościoła dla ciągle rozrastającej się parafii. Kamień węgielny, przywieziony z grobu św. Franciszka z Asyżu, wmurował bp Bolesław Pylak dnia 25.05.1980 r.  Budowę nowego kościoła, według projektu architektów z Politechniki Lubelskiej pod kierunkiem inż. Mariana Makarskiego, prowadzono w latach 1980 – 1986 pod okiem ówczesnego proboszcza o. Tytusa Pluty. Dużo przez te lata się wydarzyło i dużo się zmieniło. Aż trudno przychodzi nam w to uwierzyć, że Parafia w szczytowym okresie miała ponad 45 tys. wiernych!!! 

  Po 70 latach istnienia parafii mamy okazję do dziękczynienia Panu Bogu za ten żywy kościół na Poczekajce, za wszystkich wiernych tworzących duchową wspólnotę, za kapłanów tu posługujących, za braci kapucynów, za powołanych z tej parafii do życia zakonnego i kapłańskiego, za wszystkie rodziny, małżeństwa, dzieci, młodzież, seniorów, za wspólnoty życia konsekrowanego obecne na terenie parafii, za nauczanie i katechezę w szkołach i w przedszkolach, za wszystkie grupy charyzmatyczne, za wspólnoty działające na Poczekajce, za każdego człowieka. Dziękujemy przede wszystkim Panu Bogu za Eucharystię, która codziennie nas tutaj gromadzi, i za wszystkie inne sakramenty dające nam zbawienie, za słowo Boże tu głoszone, które wzywa nas do nawrócenia, do wiary, i do życia coraz bardziej chrześcijańskiego.     

Chciałbym, żebyśmy taką Mszę dziękczynną za 70 lat parafii, przeżyli w odpust Niepokalanego Serca Maryi, który w tym roku przypada 20 czerwca.  Już dzisiaj gorąco Was wszystkich zapraszam, żeby tego dnia wypełnić kościół na Poczekajce obecnością i modlitwą z dziękczynieniem za wszelkie dobro duchowe, które tu otrzymaliśmy i nieustannie otrzymujemy.  

Drugim wydarzeniem, w związku z 70-leciem parafii, są zaplanowane misje parafialne, na jesieni. Ostatnie, jubileuszowe misje parafialne odbyły się w 2000 r. i zostały zakończone poświęceniem nowego kościoła, przez bpa Mieczysława Cisło w dn. 18.06.2000 r. Misje parafialne rozpoczną się w niedzielę 27 września, a zakończą w niedzielę 4 października, w Uroczystość św. Franciszka. Misje poprowadzą ojcowie redemptoryści z Tuchowa.

2. Krótka charakterystyka życia sakramentalnego.

Według danych z października zeszłego roku, kiedy odbyło się liczenie wiernych w naszym Kościele, sytuacja wygląda następująco: w niedzielnych Mszach św. wzięło udział 4237 osób ( niestety jest to kilkaset osób mniej niż rok wcześniej!!!). Do Komunii św. przystąpiło tego dnia 2545 osób, z czego 1735 to kobiety, a 810 to mężczyźni. W parafii w roku 2019 zostały udzielone następujące sakramenty:

• ochrzczonych  zostało 113 dzieci. Jednak z samej naszej parafii tylko 60, pozostałe z poza parafii.
• dla kontrastu: Z naszej wspólnoty  parafialnej do wieczności odeszło w minionym roku 148 osób!!!
• do I Komunii św. przystąpiło 155 dzieci.
• Sakrament bierzmowania  – przyjęło 60 młodych osób.
• Do sakramentu małżeństwa  przystąpiło 46 par narzeczonych.

Wniosek nie jest optymistyczny, jeśli chodzi o praktykę życia sakramentalnego: coraz mniej urodzeń i chrztów w parafii, spada liczba młodych przystępujących do sakramentów bierzmowania, do sakramentu spowiedzi oraz ludzi młodych zawierających sakrament małżeństwa. Spada regularne, systematyczne, uczestnictwo we Mszy św. Można by tak obrazowo powiedzieć, że parafia staje się „70 letnią babcią”. Ale nie! Popatrzmy inaczej. Popatrzmy na parafię jak na całość, jak na jedną rodzinę, która ma swoje blaski i cienie, która przeżywa radości i smutek, która doświadcza narodzin i śmierci, która pielęgnuje w sobie wiarę, i w pewnych momentach ją traci, która w jednych miejscach oddycha życiem sakramentalnym, w innych umiera. Niezależnie od wieku! Parafia cały czas jest wspólnotą ludu Bożego. Ludu będącego w drodze. Ludu pielgrzymującego. Taka wspólnota potrzebuje nieustannego odrodzenia i prowadzenia przez Jezusa Chrystusa. Taka wspólnota potrzebuje nieustannie słowa Bożego, bo wiara rodzi się ze słuchania słowa Bożego. Taka wspólnota potrzebuje cały czas Chleba, który daje prawdziwe Życie. Taka wspólnota potrzebuje Eucharystii!

 3. Podziękowanie za wizytę duszpasterską

Kochani! Wizyta duszpasterska czasami nazywa się odwiedzinami. Rzeczywiście, w tym okresie świąt Bożego Narodzenia chcemy Was wszystkich odwiedzić, jako naszych bliskich. To Bóg chce, abyśmy byli jednego ducha, i jednej myśli, abyśmy byli jedno! „Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba” – napisał św. Paweł (1 Kor 10, 17). Czas Świąt Bożego Narodzenia to czas odwiedzin i spotkań z bliskimi. Także z tymi, których na co dzień, obok nas nie ma.

 My również chcieliśmy się z Wami osobiście spotkać. Z każdym! Dzwoniliśmy i pukaliśmy do każdych drzwi. Jesteśmy otwarci na spotkanie i dialog. Nie boimy się wejść do jakiegokolwiek mieszkania, żeby porozmawiać o Bogu. W tym miejscu dziękuję moim Braciom, którzy podjęli trud codziennych odwiedzin, rozmów, spotkań z wami, odpowiedzi na pytania, a czasem wysłuchiwania jakichś uwag, żalów czy skarg. Chociaż tych ostatnich na szczęście nie było zbyt dużo. Zbyt dużo jest raczej zamkniętych, i to od wielu lat, drzwi mieszkań….. a może jeszcze bardziej serc ludzkich.

Tym wszystkim, którzy nas przyjęli i otworzyli swoje domy i mieszkania, chcemy bardzo gorąco podziękować za możliwość spotkania, krótkiej rozmowy, podzielenie się życiem oraz za wspólną modlitwę. Dziękujemy również za ofiary materialne złożone na kościół. To są środki, które pozwalają na godne utrzymanie kościoła, bo wielu ludzi nawet nie zdaje sobie z tego sprawy, ile pochłania utrzymanie tak dużego obiektu, z którego korzysta tak wiele osób, wspólnot, grup, szkół, przeróżnych instytucji. Jest to przecież nasze wspólne dobro! I jesteśmy za nie razem odpowiedzialni. Jest tyle pomieszczeń w dolnym kościele, tyle sal duszpasterskich, a często jeszcze brakuje miejsca na różne wydarzenia i spotkania. Pocieszające jest to, że rodzą się ciągle nowe potrzeby, i znajdują się ludzie, którzy chcą dać z siebie coś więcej. Dlatego bardzo dziękujemy za zaufanie, za życzliwość, za każde wsparcie duchowe i materialne!

4. Wspólnoty i grupy działające przy parafii

 Parafia jest wciąż bogata w różnorodność wspólnot. Z kolei ta różnorodność powinna być szlachetnym bogactwem, a nie powodem do wzajemnej nieufności czy niezdrowej rywalizacji. Przy parafii istnieje ponad 20 Kół Żywego Różańca, Róża Różańcowa rodziców za dzieci, Franciszkański Zakon Świeckich, 8 wspólnot neokatechumenalnych, Duszpasterstwo Absolwentów, Duszpasterstwo młodzieży akademickiej, Ruch Światło – Życie, który obejmuje: Dzieci Boże, Oazę młodzieżową, kilkanaście Kręgów Kościoła Domowego; następnie przy parafii istnieją: Odnowa w Duchu Świętym, Rodzina Serca Miłości Ukrzyżowanej, Grupa modlitwy O. Pio, Grupa Modlitwy św. Rity, Legion Maryi, Grupa Modlitwy Dzieci Fatimskich, Schola Barka, chór parafialny, ministranci, lektorzy, ZHR, Biuro Radia Maryja, Grupa AA oraz Caritas parafialna. Ponadto przy parafii już od kilkunastu lat działa:

• Stowarzyszenie Przyjaciół Parafii Poczekajka, które organizuje kolejne edycje projektu „Z kulturą do Nieba” gdzie mamy możliwość uczestnictwa w licznych koncertach i wydarzeniach kulturalnych. Stowarzyszenie organizuje Festyn parafialny, akcję św. Mikołaj na Poczekajce, Półkolonie na Poczekajce, Wigilię dla samotnych oraz w okresie wakacyjnym wspiera Golgotę Młodych czy Lubelską Pielgrzymkę Pieszą grupę nr 3.
• Jest Gazetka parafialna „Zwiastun” – która zamieszcza najważniejsze wydarzenia z życia parafialnego. Zachęcamy do nabywania i wspierania gazetki. W tym roku szczególnie prosimy o nadsyłanie do redakcji Zwiastuna jakichś ciekawych historii związanych z parafią, jakichś świadectw czy wydarzeń. 
• Jest Koło Fotograficzne
• Kawiarenka „U Franka”
• Poradnia rodzinna – obejmująca bezpłatne porady prawne, psychologiczne i małżeńskie.
• Jest Siłownia „Wyciskajka”
• Jest Klub Seniora
• Punkt Książki
• Biblioteka Parafialna
• Jest Kancelaria parafialna – czynna codziennie od poniedziałku do soboty od 16.00 do 19.00.

Składam bardzo gorące podziękowania wszystkim osobom zajmującym się bezpośrednio i czynnie w tych wszystkich wymienionych inicjatywach parafialnych, w stowarzyszeniu, w przeróżnych grupach, wspólnotach, kołach, w poradni. To jest konkretna posługa na rzecz całej wspólnoty parafialnej i nie tylko parafialnej. Jest to zaangażowanie  na rzecz służby drugiemu człowiekowi. Niech ta posługa, ten tracony czas, to zaangażowanie obfituje w Waszym życiu Bożym błogosławieństwem. Składam gorące podziękowania za utrzymywanie porządku w kościele, za czystość, za dekoracje kwiatowe, za dekoracje świąteczne ekipie pana Michała.

5. Sprawy materialne

W minionym roku zostały zamontowane w kościele dwie nagrzewnice z dodatkowym zamkniętym obiegiem gorącej wody. Nagrzewnice włączają się wtedy, kiedy temperatura w kościele spada poniżej 12 stopni, dlatego czasem słychać taki dodatkowy szum. Koszt tych prac to 38 000 zł. W wakacje i po wakacjach, zostały wykonane dwie szafy: jedna w zakrystii dla ministrantów, druga w korytarzu przy II zakrystii. Koszt wykonania i montażu szaf to 9 000 zł. Zostały zakupione nowe kinkiety do kościoła. Mosiężne odlewy kinkietów wykonano w Poznaniu. Kinkiety nawiązują w jakiejś przybliżonej formie do wiszących żyrandoli. Mamy nadzieję, że bardziej rozjaśnią nawę główną kościoła. Koszt zakupu to 25 000 zł.

W czasie wakacji zostały przeniesione małe organy z prezbiterium na chór, które ostatnio były prawie nie używane. Te organy docelowo będą służyły w tygodniu, w dni powszednie, a duże organy, które mają większej mocy silniki, i pobierają więcej energii,  byłyby używane tylko w niedziele i uroczystości. Na prezbiterium zrobiło się więcej miejsca, i stwarza to możliwość postawienia na stałe figury Matki Bożej Patronki parafii. Postument już jest zamówiony i wykonany z takiego samego włoskiego marmuru carrara bianco statuario, jak ołtarz, chrzcielnica i ambona. Rada Parafialna była jednomyślna, żeby figura Matki Bożej Niepokalanego Serca była na stałe na prezbiterium, a nie wnoszona, i wynoszona w zależności od świąt czy okresów liturgicznych. Postument pod figurę będzie darem tegorocznych dzieci I komunijnych i ich rodziców, i zostanie postawiony na maj, miesiąc I Komunii i nabożeństw maryjnych. 

Gdy chodzi o sprawę parkingu, to trwają przygotowania i rozmowy. Wszystko idzie w kierunku organizacji parkingu za starym kościołem, na łączce za kapliczką Matki Bożej, od ul. Pielęgniarek i Al. Kraśnickiej. Ta przestrzeń, od początku była przeznaczona na parking przy kościelny. Problemem jest tylko dojazd na parking, bo jest to część działki, która należy do miasta. Wierzymy jednak w dobrą wolę Urzędu Miasta, i liczymy na współpracę w tym celu. W tej sprawie będziemy informować na bieżąco parafian, jeżeli będą ruszały prace. Parking jest niewątpliwie konieczny, szczególnie ze względów bezpieczeństwa wokół budynku kościoła. Obecnie są takie sytuacje, które stwarzają niebezpieczeństwo, za dużo samochodów tu podjeżdża, czasem ustawiają się za blisko kościoła, blokują wyjście i przejście dla pieszych, dla wózków z dziećmi, bywają stłuczki. Jest dużo sygnałów naszych parafian, żeby coś z tym zrobić.

6. Uwagi i pewne sugestie po kolędowe

Wiele uwag jest powtarzanych od kilku lat: jak np. parkowanie samochodów przy kościele, słabe nagłośnienie w niektórych miejscach kościoła, szczególnie na chórze, uwagi do naszych  kazań, brak zaangażowania ludzi w śpiew na kościele, a jednocześnie tęsknota za pięknym śpiewem podczas liturgii, skargi na biegających po kościele rodziców za swoimi dziećmi, za długie ogłoszenia duszpasterskie, spóźnianie się na Mszę, za szybkie wygaszanie świateł po Mszy.

Dziękujemy za pewne ciekawe propozycje jak np. „Bank nauczycieli” czyli możliwość bezpłatnych korepetycji udzielanych przez emerytowanych nauczycieli. Na dzisiaj już mamy dwie oferty: historia i chemia. Można się zgłaszać. Są też prośby, żeby zrobić z boku klęcznik do przyjmowania Komunii św. w postawie klęczącej.

 Inna ważna sprawa, to postawy w czasie Mszy św. Zwróćmy uwagę na dwie: 1) Podczas procesji z darami i przygotowania darów na ołtarzu obowiązuje nas postawa siedząca. Dawniej była rzeczywiście postawa stojąca, ale obowiązują nas obecne przepisy liturgiczne, które mówią o postawie siedzącej w tej części liturgii. 2) Jeśli przyjmujemy Komunię św. na stojąco, to należy wcześniej, przed osobą przyjmującą, oddać cześć Najświętszemu Sakramentowi przyklękając na jedno kolano lub, jeśli ktoś nie może, to wykonać głęboki ukłon. Jest to podyktowane najwyższym szacunkiem do Świętych Postaci przed przyjęciem Komunii św.

7. Podsumowanie

Kochani Bracia i Siostry! Wszyscy Parafianie i Goście, Sympatycy i Przyjaciele Poczekajki!

Dziękuję Panu Bogu, że w tej Parafii jest tak dużo dobra, tyle ofiarności, wspierania różnych dzieł, akcji, zbiórek. Jest tyle praktykowanego miłosierdzia. W tym miejscu chcę również bardzo gorąco podziękować wszystkim, którzy formalnie do tej parafii nie należą, bo nie mieszkają na niej administracyjnie, ale są tutaj w różnych wspólnotach, grupach, niektórzy mają tutaj rodziców, czy dziadków, korzystają tutaj z sakramentów, przyjeżdżają na niedzielną Eucharystię, modlą się i wspierają różne potrzeby. To świadczy o Waszym przywiązaniu do tego kościoła, może ze względu na św. Franciszka, albo św. o. Pio, a może też i zwyczajnie z pewnej sympatii do kapucynów. Dziękujemy Wam za Waszą obecność,  serdeczność, życzliwość oraz wszelką pomoc.  

Na koniec mam już tylko trzy życzenia. Żeby je wyrazić, posłużę się najpierw fragmentem Listu apostolskiego papieża Franciszka Aperuit Illis. Ten list papieża Franciszka ustanawia III niedzielę okresu zwykłego, czyli dzisiejszą, Niedzielą Słowa Bożego. Papież pisze tak: „Ciągłe czytanie Pisma Świętego i uczestnictwo w Eucharystii pozwalają rozpoznać osoby należące do siebie nawzajem. Jako chrześcijanie jesteśmy jednym ludem kroczącym w historii, jesteśmy silni obecnością Pana pośród nas, który do nas przemawia i nas karmi. Dzień poświęcony Biblii nie powinien być „raz w roku”, ale w każdym dniu roku, ponieważ musimy pilnie stać się bliscy Pismu Świętemu oraz Zmartwychwstałemu Panu, który nigdy nie przestaje dzielić się Słowem i Chlebem we wspólnocie wierzących. W tym celu musimy wejść w bliską relację z Pismem Świętym, w przeciwnym razie nasze serce pozostanie zimne, a oczy zamknięte, dotknięte niezliczonymi formami ślepoty (…) Słodycz Słowa Bożego zachęca nas do dzielenia się Nim z tymi, których spotykamy w naszym życiu, aby wyrazić pewność zawartej w Nim nadziei. Dlatego konieczne jest, aby nigdy nie przyzwyczajać się do Słowa Bożego, ale karmić się Nim, by coraz głębiej odkrywać i przeżywać naszą relację z Bogiem i braćmi”. 

Kochani, życzę Wam, życzę nam wszystkim, abyśmy się stawali coraz bliżsi Jezusowi, poprzez medytacje i przyjmowanie słowa Bożego, poprzez czynne uczestnictwo w Eucharystii i przyjmowanie Chleba Życia oraz poprzez dzielenie się słowem Bożym z innymi, aby nasze serca nie pozostały zimne, oczy zamknięte, a my niezdolni do życia w miłości. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!