Wyjaśnienia dotyczące I Komunii św. w 2020 r.

Informacje dotyczące I Komunii św. w 2020 r.

Spotkania dzieci komunijnych i rodziców odwołane!!!!!

Kochani!

Już wiemy, że I Komunia św. nie odbędzie sie w terminach majowych. W porozumieniu z katechetami i rodzicami ustalilismy terminy wrześniowe, które są podane na stronie. Oczywiście, jesteśmy otwarci na zmieniającą się rzeczywistość. 

 

PORZĄDEK  TRIDUUM  PASCHALNEGO

PORZĄDEK  TRIDUUM  PASCHALNEGO – rok 2020!!!

 

WIELKI CZWARTEK 

Pamiątka ustanowienia Eucharystii i Sakramentu kapłaństwa

 

9.00  – 16.00  –  Spowiedź

                                     

18.00  – Msza Święta Wieczerzy Pańskiej – Transmisja na  kanale You Tube „ Projekt Kapucyński”

 

Nie ma Adoracji w Ciemnicy!!

 

WIELKI PIĄTEK

Pamiątka śmierci Pana Jezusa, obowiązuje nas post ścisły, czyli jakościowy i ilościowy

                                        

9.00 – 16.00   –  Spowiedź

                                        

18.00  – Liturgia Wielkiego Piątku – Transmisja na  kanale You Tube „ Projekt Kapucyński”

 

           Adoracja przy Grobie Pańskim ( TYLKO 5 OSÓB!!) w następującym porządku:

 

20.00 – 21.00  –  Żywy Różaniec

21.00 – 22.00   – Domowy Kościół ( I)

22.00 – 23.00   –  FZŚ

23.00 – 24.00  –   Odnowa w Duchu Św.

24.00 – 01.00  –   RSMU ( I) 

01.00 – 02.00  –   Domowy Kościół ( II)

02.00 – 03.00  –   Grupa Modlitwy O. Pio

03.00 – 04.00  –  RSMU (II) 

04.00 – 05.00  –  Neokatechumenat

05.00 – 06.00  –  Grupa św. Rity

06.00 – 07.00  –  Legion Maryi i Radio Maryja

 

WIELKA SOBOTA 

W tym dniu zaleca się zachowanie wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych

 

9.00 – 16.00      –   Spowiedź

 

20.00  –  Liturgia Wigilii Paschalnej Transmisja na  kanale You Tube „ Projekt Kapucyński”

 

NIEDZIELA WIELKANOCNA  / PONIEDZIAŁEK WIELKLANOCNY

Msze św.: 7.00,  8.30, 10.00, 11.30, 13.00, 16.00 i 18.00.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO POKARMÓW WIELKANOCNYCH

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO POKARMÓW WIELKANOCNYCH
W NIEDZIELĘ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO

 

Gdy jest przygotowany stół wielkanocny i na nim pokarmy, i kiedy zbierze się już rodzina, ojciec rodziny lub inna osoba zapala świecę umieszczoną na stole i mówi:

Chrystus zmartwychwstał. Alleluja!

Wszyscy odpowiadają:
Prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja!

 

Następnie ktoś z rodziny odczytuje tekst Pisma Świętego.

Z Ewangelii wg. Św. Jana rozdz. 21, 1-13

 

Po odczytaniu tekstu prowadzący modlitwę  mówi:

Módlmy  się (chwila skupienia)

 

Z radością wysławiamy Ciebie, Panie Jezu Chryste, który po swoim zmartwychwstaniu ukazałeś się uczniom przy łamaniu chleba. Bądź z nami, kiedy z wdzięcznością spożywać będziemy Twoje dary, i jak dzisiaj przyjmujemy Ciebie w gościnę, przyjmij nas jako swoich przyjaciół  w Twoim królestwie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Wszyscy: Amen.

 

 

Po posiłku ojciec rodziny lub inna osoba przewodnicząca mówi:

Uczniowie poznali Pana przy łamaniu chleba.  

Wszyscy odpowiadają: Alleluja.

 

Ojciec lub przewodniczący: 

Módlmy się:

Boże, źródło życia, napełnij nasze serca paschalną radością i podobnie jak dałeś nam pokarm pochodzący z ziemi, spraw, aby zawsze trwało w nas nowe życie, które wysłużył nam Chrystus przez swoją śmierć i zmartwychwstanie i w swoim miłosierdziu nam go udzielił. Który żyje i króluje na wieki wieków.

Wszyscy: Amen.

 

Niedziela Palmowa czyli Męki Pańskiej

Celebrans                                          Dyżur spowiedzi   ( 15 minut przed Mszą)*

7.00     o. Radomir                                                            1.  o. Franciszek        

8.30      o. Franciszek                                                        1. o. Paweł                                        

10.00    o. Andrzej D. –  transmisja on-line                        1.  o. Adam                               

11.30    o. Grzegorz                                                            1.  o. Jarosław  

11.30    o. Andrzej C.    ( transmisja on-line dla dzieci )                              

13.00    o. Mirosław                                                           1. o. Dariusz B.                      

 

16.00   o. Solan                                                                    1. o. Mirosław

18.00    o. Paweł                                                                 1. o. Andrzej C.

 

Homilia –  Czytanie Męki Pańskiej  

*Dyżury spowiedzi mogą ulec zmianie

Niedziela Męki Pańskiej, czyli Palmowa

  1. zDzisiejsza Niedziela Męki Pańskiej rozpoczyna obchód Wielkiego Tygodnia. W Liturgii Kościoła jest to najważniejszy czas rozważania tajemnic naszego zbawienia, którego centrum stanowi Triduum Paschalne. Dla każdego wierzącego przeżycie tych dni jest wyjątkowe. Jednak w tym roku, w związku z sytuacją jaką przeżywamy w Polsce i na świecie, liturgie tych dni będą sprawowane w kościołach bez udziału wiernych. Prosimy Was o to, żebyście to przyjęli w duchu jeszcze większej ofiary i posłuszeństwa z miłości do Kościoła, pozostając w Waszych domach. W kościele nie może przebywać więcej jak 5 osób, nie licząc posługujących przy ołtarzu. 

 

  1. Przez całą dzisiejszą niedzielę jest możliwość przyjęcia Komunii św. w starym kościele do godz. 19.00. Trzeba tylko nie mieć grzechu ciężkiego oraz zachować obowiązujące wskazania na czas pandemii koronawirusa, dotyczące naszego wspólnego bezpieczeństwa.

 

  1. Rozpoczynając od dzisiejszej niedzieli, będzie transmitowana liturgia Mszy św. z dużego kościoła. W Niedzielę Palmową, w Niedziele Zmartwychwstania oraz w Poniedziałek Wielkanocny transmisja Mszy św. z naszego kościoła o godz. 10.00. W Wielki Czwartek oraz w Wielki Piątek transmisja o godz. 18.00, a w Wielką Sobotę o godz. 20.00. Wszystko na kanale You Tube pod nazwą „Projekt Kapucyński”. Adoracja przy Grobie w noc Wielkiego Piątku tylko przez przedstawicieli poszczególnych wspólnot ( po 5 osób!),  podana jest na stronie internetowej.

 

  1. W Wielki Piątek obowiązuje nas post ścisły, czyli jakościowy i ilościowy. W Wielką Sobotę zaleca się zachowanie wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych. Wigilia Paschalna zakończy się błogosławieństwem parafii Najświętszym Sakramentem przed drzwiami głównymi kościoła, a w Niedzielę Zmartwychwstania nie będzie procesji rezurekcyjnej.

 

  1. Na kanale You Tube „Projekt Kapucyński” trwa cały czas adoracja Najświętszego Sakramentu. W piątek o godz. 16.00 droga krzyżowa dla dzieci. W niedzielę o godz. 17.00 ostatnie już w tym roku Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym. Szczegółowy program nabożeństw podany jest na projekcie.

 

  1. Porządek Mszy św. w Niedzielę Zmartwychwstania taki sam jak w każdą niedzielę. Nie będzie Mszy św. o godz. 6.00. Również tego dnia będzie możliwość przyjęcia Komunii św. poza Mszą w starym kościele. Taki sam porządek niedzielny w Poniedziałek Wielkanocny.

 

  1. Spowiedź codziennie w kaplicy Matki Bożej Fatimskiej od godz. 9.00 do 12.00, i po południu od godz. 14.00 do 18.00. Spowiedź w Wielki Czwartek, Piątek i Sobotę od godz. 9.00 do godz. 16.00. Przypominamy, że obowiązek przyjęcia Komunii św. wielkanocnej, rozłożony jest w czasie aż do Uroczystości Trójcy Świętej.

 

  1. W Wielką Sobotę nie będzie poświęcenia pokarmów wielkanocnych w kościele. Na stronie internetowej parafii jest umieszczony schemat modlitwy poświęcenia pokarmów w domach. Pokarmy święcimy w poranek Niedzieli Zmartwychwstania, aby wspólnie spożyć śniadanie. To poświęcenie pokarmów i modlitwę, niech poprowadzi ojciec domu lub inna osoba.   

 

  1. Na stronę internetową parafii odsyłamy również wszystkich zainteresowanych I Komunią św. dzieci w tym roku, spowiedzią dla dzieci w I piątki miesiąca oraz młodzież przygotowywaną w tym roku do sakramentu bierzmowania. W razie pytań można dzwonić.

 

  1. Kancelaria parafialna w tym tygodniu nie będzie czynna! W razie konieczności prosimy o kontakt telefoniczny.

 

     11.   Kochani, dziękujemy Wam za troskę o nas. Dziękujemy szczególnie tym, którzy mimo nieobecności na Mszy św. jednak tak mocno czują się związani z nami, i odpowiedzialni za wspólnotę, że wpłacają dobrowolne ofiary na nasz kościół na konto. Bardzo Wam dziękujemy! Można także nadal zamawiać intencje Mszy św., czy bezpośrednio w kościele, czy mailowo lub telefonicznie.  Wszystkie intencje przyjęte do tej pory są odprawiane zgodnie z wolą ofiarodawców. 

 

       12. Wszystkim Wam Bracia i Siostry życzymy umocnienia wiary oraz zdrowia. Polecamy Wszystkich opiece Niepokalanego Serca Maryi. Polecamy szczególnie lekarzy, pielęgniarki i wszystkich pracowników służby zdrowia, służb sanitarnych i epidemiologicznych. Niech dobry Bóg wzmacnia Wasze siły, zachowa w zdrowiu i błogosławi Wam.  

 

      13. Z naszej wspólnoty parafialnej w minionym tygodniu do wieczności odeszli: Tadeusz Schab z ul. Leonarda; Grzegorz Zubilewicz z ul. Ułanów; Danuta Ostrowska z ul. Irydiona. Wieczny odpoczynek racz im dać Panie …

JEZUS ŻYJE I CHCE, ABYŚ ŻYŁ

JEZUS  ŻYJE I CHCE, ABYŚ ŻYŁ

Nota Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski
w związku z pandemią koronawirusa

Wyznanie wiary w Boga i Jego Opatrzność nad światem ma wielkie znaczenie dla ludzkiego życia. Przypomina, że dla Boga nie ma nic niemożliwego, że jest On Władcą wszechświata i Panem ludzkiego losu. Bóg nie pozostawia dzieła stworzenia samemu sobie, ale troszczy się o dobro duchowe każdego człowieka. Wiara w Opatrzność Bożą może być jednak wystawiona na próbę w obliczu zła i cierpienia, zwłaszcza o wymiarze tak globalnym, jak pandemia spowodowana przez koronawirusa SARS-CoV-2.

1. Oblicza lęku

„Na naszych placach, ulicach i miastach zebrały się gęste ciemności – mówił papież Franciszek w swojej przejmującej homilii na pustym Placu Świętego Piotra – ogarnęły nasze życie, wypełniając wszystko ogłuszającą ciszą i posępną pustką, która paraliżuje wszystko na swej drodze. Czuje się je w powietrzu, dostrzega w gestach, mówią o tym spojrzenia. Przestraszyliśmy się i zagubiliśmy” (27.03.2020 r.).

W czasie pandemii ludzie doświadczają lęku, który przybiera różne kształty. Najczęściej jest to lęk przed śmiercią, będący przyczyną wielu innych ludzkich obaw. Z tego podstawowego lęku wyrastają inne: lęk przed zarażeniem, chorobą, odejściem bliskich osób, bezrobociem, bankructwem, blokadą szans rozwoju, długotrwałą izolacją. Nie można też zapomnieć o dotkliwym lęku przed samotnością, utratą sensu życia, przed zwątpieniem w Bożą Opatrzność i związaną z tym wszystkim obawą o przyszłość świata.

Oprócz rozmaitych przejawów strachu, będącego spontaniczną reakcją ludzi na dostrzegane niebezpieczeństwa, pojawia się także negatywne zjawisko sztucznego wywoływania lęku generowane przez współczesnych proroków pesymizmu, apokaliptycznego końca świata i rzekomej „godziny działania karzącego Boga”. Głównym błędem owych samozwańczych proroków jest nieprawomocne i zarazem sugestywne wypowiadanie się w imieniu Boga, promowanie prostych i naiwnych „recept” na zmianę sytuacji, błędne pojmowanie Opatrzności Bożej jako mechanicznej i natychmiastowej interwencji Bożej na zawołanie człowieka. Rodzi się tu niebezpieczeństwo manipulowania Bogiem, wystawiania Go na próbę, a w konsekwencji niedopuszczalnego rozliczania Boga. Człowiek nie może stać się zuchwałym sędzią oskarżającym Boga. Na tej złudnej drodze nigdy nie znajdzie satysfakcjonującej odpowiedzi na pytanie o sens cierpienia.

2. Kościół jako „sakrament nadziei”

W sytuacji narastającego lęku, którego liczne formy dotyczą realnych i konkretnych zagrożeń, pojawia się również niebezpieczeństwo rozpaczy. Jest ona szczególnie destrukcyjna. Rozpacz – w odróżnieniu od innych form lęku – nie jest spontaniczną reakcją człowieka na jakieś konkretnie rozpoznane zagrożenie, lecz subiektywnym stanem poczucia beznadziejności, całkowicie paraliżującym osobę ludzką. Rozpacz jest wyrazem skrajnego braku wiary w możliwość pokonania niebezpieczeństwa, całkowitego zwątpienia w możliwość pozytywnej zmiany.

W obecnym czasie pandemii, naznaczonym ludzką skłonnością do rozpaczy, Kościół na nowo odkrywa swoją misję, którą jest głoszenie Chrystusa jako źródła nadziei, pociechy i umocnienia. Będąc sakramentem nadziei w świecie dotkniętym cierpieniem i zwątpieniem, Kościół rozpoznaje swoją odpowiedzialność za stan nadziei w ludzkich sercach i za wiarę w przezwyciężenie groźby destrukcyjnej rozpaczy. Wspólnota Kościoła jest wezwana, aby szczególnie w sytuacji zagrożenia okazywać swoje macierzyńskie i miłosierne oblicze, zatroskane o umocnienie nadziei w sercach ludzi zmagających się ze światową pandemią.

Najpełniejszą odpowiedzią na pytanie o sens zła i cierpienia jest Ewangelia, Dobra Nowina o Bogu, który objawił się w Jezusie Chrystusie jako Pan życia i śmierci, Zwycięzca piekła i szatana, Odkupiciel człowieka i wszelkiego stworzenia. On zwyciężył zło i daje nam udział w tym zwycięstwie. „On jest naszą nadzieją, jest najpiękniejszą młodością tego świata. Wszystko, czego dotknie, staje się młode, staje się nowe, napełnia się życiem. […] On żyje i chce, abyś żył” (Franciszek, Christus vivit, nr 1).

Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że dopuszczenie przez dobrego i wszechmocnego Boga zła fizycznego i moralnego jest tajemnicą, na którą światło rzuca Chrystus. Podkreśla też, iż – choć zło nie staje się dobrem – Bóg ze zła może wyprowadzić dobro: „Z największego zła moralnego, jakie kiedykolwiek mogło być popełnione, z odrzucenia i zabicia Syna Bożego, spowodowanego przez grzechy wszystkich ludzi, Bóg, w nadmiarze swej łaski, wyprowadził największe dobro: uwielbienie Chrystusa i nasze Odkupienie” (KKK 312).

3. Bezdroża pseudoreligijnych propozycji

 W obliczu realnego niebezpieczeństwa płynącego z faktu pandemii rodzą się ze strony pseudoreligijnych interpretatorów szkodliwe postulaty. Niezgodne z biblijnym obrazem Boga jest ukazywanie Go jako niemiłosiernego sędziego, bezdusznego kontrolera ludzkich działań, mściwego tyrana lub przeciwnie – obojętnego władcy świata, zdystansowanego obserwatora ludzkiego teatru dziejów. Niebezpieczne jest obsesyjne szukanie kozła ofiarnego jednoznacznie odpowiedzialnego za pandemię, a także praktyka potępiania, stygmatyzowania, obwiniania całych grup ludzkich za zło pandemii.

Szkodliwe jest propagowanie fałszywej historiozofii, powoływanie się na prywatne pseudoobjawienia i sny, nonszalancka, wyrwana z kontekstu egzegeza biblijna, ignorowanie, marginalizowanie lub nawet otwarte kwestionowanie współczesnego nauczania Kościoła. Ze słuszną krytyką spotyka się nierozróżnianie porządku natury i łaski, wymiaru duchowego i materialnego, prowadzące do lekceważenia zasad bezpieczeństwa podczas liturgii.

Niedopuszczalne jest magiczne traktowanie sakramentów i sakramentaliów, promowanie wizji Kościoła jako bezpiecznej arki, przeznaczonej wyłącznie dla świętych i sprawiedliwych. Pojawia się niekiedy ukryta pochwała indywidualizmu i egoizmu, wyrażająca się w poszukiwaniu ratunku wyłącznie dla siebie i swoich bliskich, czy współwyznawców, którzy dzięki realizacji proponowanych akcji zostaną zachowani od nieszczęścia.

Dojrzała religijność wyraża się zarówno w odrzuceniu kwietyzmu,  postawy polegającej na braku jakichkolwiek działań w oczekiwaniu na pomoc Bożej łaski, jak i pelagianizmu, polegającego na przekonaniu, że człowiek sam z siebie jest w stanie osiągnąć zbawienie i rozwiązać wszystkie problemy. Należy natomiast dowartościować postawę synergii, czyli współpracy człowieka z Bogiem, połączenia ludzkich działań z otwarciem na dar Bożej łaski, rzetelnej wiedzy z głęboką wiarą, codziennej aktywności z gorącą modlitwą.

4. Czas próby i wyboru

Odrzucając pesymistyczne i fatalistyczne rozumienie historii, Kościół ukazuje Chrystusa jako sens dziejów świata, a Boga jako naszą absolutną przyszłość. Na początku nowego tysiąclecia św. Jan Paweł II wyraził życzenie, aby Kościół stawał się domem i szkołą komunii. „Duchowość komunii – pisał w Novo millennio ineunte to przede wszystkim spojrzenie utkwione w tajemnicy Trójcy Świętej, która zamieszkuje w nas i której blask należy dostrzegać także w obliczach sióstr i braci żyjących wokół nas. Duchowość komunii to także zdolność odczuwania więzi z bratem w wierze dzięki głębokiej jedności mistycznego Ciała, a zatem postrzegania go jako «kogoś bliskiego», co pozwala dzielić jego radości i cierpienia, odgadywać jego pragnienia i zaspokajać jego potrzeby, ofiarować mu prawdziwą i głęboką przyjaźń” (nr 43).

Pandemia ogarniająca wszystkie kraje świata odsłania naszą kruchość egzystencjalną i złudne poczucie samowystarczalności. Jednocześnie mobilizuje do odkrycia braterstwa i przynależności do jednej rodziny ludzkiej. Możemy ją odczytać jako globalny „znak czasu” będący wezwaniem do jedności, współpracy, solidarności i odpowiedzialności ludzi wierzących i niewierzących, chrześcijan i wyznawców innych religii. Szczególna wdzięczność należy się pracownikom służby zdrowia: lekarzom, pielęgniarkom, diagnostom, wolontariuszom za ich ofiarną, wręcz bohaterską służbę dla ratowania życia i zdrowia ludzkiego.

Konieczne dla walki z epidemią ograniczenia swobody przemieszczania się i gromadzenia są szczególnie bolesne dla wiernych, pozbawionych bezpośredniego dostępu do Eucharystii i sakramentów Kościoła. Możemy jednak łączyć się duchowo z Chrystusem Eucharystycznym za pośrednictwem transmisji telewizyjnych, radiowych oraz internetowych. Możemy ten trudny czas wykorzystać do odnowienia praktyki modlitwy domowej i rodzinnej, do konkretnych uczynków miłosierdzia, zwłaszcza wobec osób starszych i samotnych, szczególnie zagrożonych epidemią. Codzienna modlitwa różańcowa może stać się dla nas szkołą głębokiej wiary połączonej z ofiarną służbą bliźniemu na wzór Maryi, Wspomożycielki Wiernych.

Warto postrzegać okres trwania pandemii jako czas próby i wyboru, zgodnie ze słowami papieża Franciszka: „Nie jest to czas Bożego sądu, ale naszego osądzenia: czas wyboru tego, co się liczy, a co przemija, oddzielenia tego, co konieczne od tego, co nim nie jest. Jest to czas przestawienia kursu życia ku Tobie, Panie, i ku innym” (27.03.2020 r.).

Abp Stanisław Budzik
Metropolita Lubelski
Przewodniczący Komisji Nauki Wiary KEP

Lublin, 31 marca 2020 r.