Miesiąc: kwiecień 2020
Wyjaśnienia dotyczące I Komunii św. w 2020 r.
Informacje dotyczące I Komunii św. w 2020 r.
Spotkania dzieci komunijnych i rodziców odwołane!!!!!
Kochani!
Już wiemy, że I Komunia św. nie odbędzie sie w terminach majowych. W porozumieniu z katechetami i rodzicami ustalilismy terminy wrześniowe, które są podane na stronie. Oczywiście, jesteśmy otwarci na zmieniającą się rzeczywistość.
PORZĄDEK TRIDUUM PASCHALNEGO
PORZĄDEK TRIDUUM PASCHALNEGO – rok 2020!!!
WIELKI CZWARTEK
Pamiątka ustanowienia Eucharystii i Sakramentu kapłaństwa
9.00 – 16.00 – Spowiedź
18.00 – Msza Święta Wieczerzy Pańskiej – Transmisja na kanale You Tube „ Projekt Kapucyński”
Nie ma Adoracji w Ciemnicy!!
WIELKI PIĄTEK
Pamiątka śmierci Pana Jezusa, obowiązuje nas post ścisły, czyli jakościowy i ilościowy
9.00 – 16.00 – Spowiedź
18.00 – Liturgia Wielkiego Piątku – Transmisja na kanale You Tube „ Projekt Kapucyński”
Adoracja przy Grobie Pańskim ( TYLKO 5 OSÓB!!) w następującym porządku:
20.00 – 21.00 – Żywy Różaniec
21.00 – 22.00 – Domowy Kościół ( I)
22.00 – 23.00 – FZŚ
23.00 – 24.00 – Odnowa w Duchu Św.
24.00 – 01.00 – RSMU ( I)
01.00 – 02.00 – Domowy Kościół ( II)
02.00 – 03.00 – Grupa Modlitwy O. Pio
03.00 – 04.00 – RSMU (II)
04.00 – 05.00 – Neokatechumenat
05.00 – 06.00 – Grupa św. Rity
06.00 – 07.00 – Legion Maryi i Radio Maryja
WIELKA SOBOTA
W tym dniu zaleca się zachowanie wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych
9.00 – 16.00 – Spowiedź
20.00 – Liturgia Wigilii Paschalnej – Transmisja na kanale You Tube „ Projekt Kapucyński”
NIEDZIELA WIELKANOCNA / PONIEDZIAŁEK WIELKLANOCNY
Msze św.: 7.00, 8.30, 10.00, 11.30, 13.00, 16.00 i 18.00.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO POKARMÓW WIELKANOCNYCH
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO POKARMÓW WIELKANOCNYCH
W NIEDZIELĘ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
Gdy jest przygotowany stół wielkanocny i na nim pokarmy, i kiedy zbierze się już rodzina, ojciec rodziny lub inna osoba zapala świecę umieszczoną na stole i mówi:
Chrystus zmartwychwstał. Alleluja!
Wszyscy odpowiadają:
Prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja!
Następnie ktoś z rodziny odczytuje tekst Pisma Świętego.
Z Ewangelii wg. Św. Jana rozdz. 21, 1-13
Po odczytaniu tekstu prowadzący modlitwę mówi:
Módlmy się (chwila skupienia)
Z radością wysławiamy Ciebie, Panie Jezu Chryste, który po swoim zmartwychwstaniu ukazałeś się uczniom przy łamaniu chleba. Bądź z nami, kiedy z wdzięcznością spożywać będziemy Twoje dary, i jak dzisiaj przyjmujemy Ciebie w gościnę, przyjmij nas jako swoich przyjaciół w Twoim królestwie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
Po posiłku ojciec rodziny lub inna osoba przewodnicząca mówi:
Uczniowie poznali Pana przy łamaniu chleba.
Wszyscy odpowiadają: Alleluja.
Ojciec lub przewodniczący:
Módlmy się:
Boże, źródło życia, napełnij nasze serca paschalną radością i podobnie jak dałeś nam pokarm pochodzący z ziemi, spraw, aby zawsze trwało w nas nowe życie, które wysłużył nam Chrystus przez swoją śmierć i zmartwychwstanie i w swoim miłosierdziu nam go udzielił. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
Niedziela Palmowa czyli Męki Pańskiej
Celebrans Dyżur spowiedzi ( 15 minut przed Mszą)*
7.00 o. Radomir 1. o. Franciszek
8.30 o. Franciszek 1. o. Paweł
10.00 o. Andrzej D. – transmisja on-line 1. o. Adam
11.30 o. Grzegorz 1. o. Jarosław
11.30 o. Andrzej C. ( transmisja on-line dla dzieci )
13.00 o. Mirosław 1. o. Dariusz B.
16.00 o. Solan 1. o. Mirosław
18.00 o. Paweł 1. o. Andrzej C.
Homilia – Czytanie Męki Pańskiej
*Dyżury spowiedzi mogą ulec zmianie
Słowo Proboszcza na Niedzielę Palmową
Niedziela Męki Pańskiej, czyli Palmowa
- zDzisiejsza Niedziela Męki Pańskiej rozpoczyna obchód Wielkiego Tygodnia. W Liturgii Kościoła jest to najważniejszy czas rozważania tajemnic naszego zbawienia, którego centrum stanowi Triduum Paschalne. Dla każdego wierzącego przeżycie tych dni jest wyjątkowe. Jednak w tym roku, w związku z sytuacją jaką przeżywamy w Polsce i na świecie, liturgie tych dni będą sprawowane w kościołach bez udziału wiernych. Prosimy Was o to, żebyście to przyjęli w duchu jeszcze większej ofiary i posłuszeństwa z miłości do Kościoła, pozostając w Waszych domach. W kościele nie może przebywać więcej jak 5 osób, nie licząc posługujących przy ołtarzu.
- Przez całą dzisiejszą niedzielę jest możliwość przyjęcia Komunii św. w starym kościele do godz. 19.00. Trzeba tylko nie mieć grzechu ciężkiego oraz zachować obowiązujące wskazania na czas pandemii koronawirusa, dotyczące naszego wspólnego bezpieczeństwa.
- Rozpoczynając od dzisiejszej niedzieli, będzie transmitowana liturgia Mszy św. z dużego kościoła. W Niedzielę Palmową, w Niedziele Zmartwychwstania oraz w Poniedziałek Wielkanocny transmisja Mszy św. z naszego kościoła o godz. 10.00. W Wielki Czwartek oraz w Wielki Piątek transmisja o godz. 18.00, a w Wielką Sobotę o godz. 20.00. Wszystko na kanale You Tube pod nazwą „Projekt Kapucyński”. Adoracja przy Grobie w noc Wielkiego Piątku tylko przez przedstawicieli poszczególnych wspólnot ( po 5 osób!), podana jest na stronie internetowej.
- W Wielki Piątek obowiązuje nas post ścisły, czyli jakościowy i ilościowy. W Wielką Sobotę zaleca się zachowanie wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych. Wigilia Paschalna zakończy się błogosławieństwem parafii Najświętszym Sakramentem przed drzwiami głównymi kościoła, a w Niedzielę Zmartwychwstania nie będzie procesji rezurekcyjnej.
- Na kanale You Tube „Projekt Kapucyński” trwa cały czas adoracja Najświętszego Sakramentu. W piątek o godz. 16.00 droga krzyżowa dla dzieci. W niedzielę o godz. 17.00 ostatnie już w tym roku Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym. Szczegółowy program nabożeństw podany jest na projekcie.
- Porządek Mszy św. w Niedzielę Zmartwychwstania taki sam jak w każdą niedzielę. Nie będzie Mszy św. o godz. 6.00. Również tego dnia będzie możliwość przyjęcia Komunii św. poza Mszą w starym kościele. Taki sam porządek niedzielny w Poniedziałek Wielkanocny.
- Spowiedź codziennie w kaplicy Matki Bożej Fatimskiej od godz. 9.00 do 12.00, i po południu od godz. 14.00 do 18.00. Spowiedź w Wielki Czwartek, Piątek i Sobotę od godz. 9.00 do godz. 16.00. Przypominamy, że obowiązek przyjęcia Komunii św. wielkanocnej, rozłożony jest w czasie aż do Uroczystości Trójcy Świętej.
- W Wielką Sobotę nie będzie poświęcenia pokarmów wielkanocnych w kościele. Na stronie internetowej parafii jest umieszczony schemat modlitwy poświęcenia pokarmów w domach. Pokarmy święcimy w poranek Niedzieli Zmartwychwstania, aby wspólnie spożyć śniadanie. To poświęcenie pokarmów i modlitwę, niech poprowadzi ojciec domu lub inna osoba.
- Na stronę internetową parafii odsyłamy również wszystkich zainteresowanych I Komunią św. dzieci w tym roku, spowiedzią dla dzieci w I piątki miesiąca oraz młodzież przygotowywaną w tym roku do sakramentu bierzmowania. W razie pytań można dzwonić.
- Kancelaria parafialna w tym tygodniu nie będzie czynna! W razie konieczności prosimy o kontakt telefoniczny.
11. Kochani, dziękujemy Wam za troskę o nas. Dziękujemy szczególnie tym, którzy mimo nieobecności na Mszy św. jednak tak mocno czują się związani z nami, i odpowiedzialni za wspólnotę, że wpłacają dobrowolne ofiary na nasz kościół na konto. Bardzo Wam dziękujemy! Można także nadal zamawiać intencje Mszy św., czy bezpośrednio w kościele, czy mailowo lub telefonicznie. Wszystkie intencje przyjęte do tej pory są odprawiane zgodnie z wolą ofiarodawców.
12. Wszystkim Wam Bracia i Siostry życzymy umocnienia wiary oraz zdrowia. Polecamy Wszystkich opiece Niepokalanego Serca Maryi. Polecamy szczególnie lekarzy, pielęgniarki i wszystkich pracowników służby zdrowia, służb sanitarnych i epidemiologicznych. Niech dobry Bóg wzmacnia Wasze siły, zachowa w zdrowiu i błogosławi Wam.
13. Z naszej wspólnoty parafialnej w minionym tygodniu do wieczności odeszli: Tadeusz Schab z ul. Leonarda; Grzegorz Zubilewicz z ul. Ułanów; Danuta Ostrowska z ul. Irydiona. Wieczny odpoczynek racz im dać Panie …
JEZUS ŻYJE I CHCE, ABYŚ ŻYŁ
JEZUS ŻYJE I CHCE, ABYŚ ŻYŁ
Nota Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski
w związku z pandemią koronawirusa
Wyznanie wiary w Boga i Jego Opatrzność nad światem ma wielkie znaczenie dla ludzkiego życia. Przypomina, że dla Boga nie ma nic niemożliwego, że jest On Władcą wszechświata i Panem ludzkiego losu. Bóg nie pozostawia dzieła stworzenia samemu sobie, ale troszczy się o dobro duchowe każdego człowieka. Wiara w Opatrzność Bożą może być jednak wystawiona na próbę w obliczu zła i cierpienia, zwłaszcza o wymiarze tak globalnym, jak pandemia spowodowana przez koronawirusa SARS-CoV-2.
1. Oblicza lęku
„Na naszych placach, ulicach i miastach zebrały się gęste ciemności – mówił papież Franciszek w swojej przejmującej homilii na pustym Placu Świętego Piotra – ogarnęły nasze życie, wypełniając wszystko ogłuszającą ciszą i posępną pustką, która paraliżuje wszystko na swej drodze. Czuje się je w powietrzu, dostrzega w gestach, mówią o tym spojrzenia. Przestraszyliśmy się i zagubiliśmy” (27.03.2020 r.).
W czasie pandemii ludzie doświadczają lęku, który przybiera różne kształty. Najczęściej jest to lęk przed śmiercią, będący przyczyną wielu innych ludzkich obaw. Z tego podstawowego lęku wyrastają inne: lęk przed zarażeniem, chorobą, odejściem bliskich osób, bezrobociem, bankructwem, blokadą szans rozwoju, długotrwałą izolacją. Nie można też zapomnieć o dotkliwym lęku przed samotnością, utratą sensu życia, przed zwątpieniem w Bożą Opatrzność i związaną z tym wszystkim obawą o przyszłość świata.
Oprócz rozmaitych przejawów strachu, będącego spontaniczną reakcją ludzi na dostrzegane niebezpieczeństwa, pojawia się także negatywne zjawisko sztucznego wywoływania lęku generowane przez współczesnych proroków pesymizmu, apokaliptycznego końca świata i rzekomej „godziny działania karzącego Boga”. Głównym błędem owych samozwańczych proroków jest nieprawomocne i zarazem sugestywne wypowiadanie się w imieniu Boga, promowanie prostych i naiwnych „recept” na zmianę sytuacji, błędne pojmowanie Opatrzności Bożej jako mechanicznej i natychmiastowej interwencji Bożej na zawołanie człowieka. Rodzi się tu niebezpieczeństwo manipulowania Bogiem, wystawiania Go na próbę, a w konsekwencji niedopuszczalnego rozliczania Boga. Człowiek nie może stać się zuchwałym sędzią oskarżającym Boga. Na tej złudnej drodze nigdy nie znajdzie satysfakcjonującej odpowiedzi na pytanie o sens cierpienia.
2. Kościół jako „sakrament nadziei”
W sytuacji narastającego lęku, którego liczne formy dotyczą realnych i konkretnych zagrożeń, pojawia się również niebezpieczeństwo rozpaczy. Jest ona szczególnie destrukcyjna. Rozpacz – w odróżnieniu od innych form lęku – nie jest spontaniczną reakcją człowieka na jakieś konkretnie rozpoznane zagrożenie, lecz subiektywnym stanem poczucia beznadziejności, całkowicie paraliżującym osobę ludzką. Rozpacz jest wyrazem skrajnego braku wiary w możliwość pokonania niebezpieczeństwa, całkowitego zwątpienia w możliwość pozytywnej zmiany.
W obecnym czasie pandemii, naznaczonym ludzką skłonnością do rozpaczy, Kościół na nowo odkrywa swoją misję, którą jest głoszenie Chrystusa jako źródła nadziei, pociechy i umocnienia. Będąc sakramentem nadziei w świecie dotkniętym cierpieniem i zwątpieniem, Kościół rozpoznaje swoją odpowiedzialność za stan nadziei w ludzkich sercach i za wiarę w przezwyciężenie groźby destrukcyjnej rozpaczy. Wspólnota Kościoła jest wezwana, aby szczególnie w sytuacji zagrożenia okazywać swoje macierzyńskie i miłosierne oblicze, zatroskane o umocnienie nadziei w sercach ludzi zmagających się ze światową pandemią.
Najpełniejszą odpowiedzią na pytanie o sens zła i cierpienia jest Ewangelia, Dobra Nowina o Bogu, który objawił się w Jezusie Chrystusie jako Pan życia i śmierci, Zwycięzca piekła i szatana, Odkupiciel człowieka i wszelkiego stworzenia. On zwyciężył zło i daje nam udział w tym zwycięstwie. „On jest naszą nadzieją, jest najpiękniejszą młodością tego świata. Wszystko, czego dotknie, staje się młode, staje się nowe, napełnia się życiem. […] On żyje i chce, abyś żył” (Franciszek, Christus vivit, nr 1).
Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że dopuszczenie przez dobrego i wszechmocnego Boga zła fizycznego i moralnego jest tajemnicą, na którą światło rzuca Chrystus. Podkreśla też, iż – choć zło nie staje się dobrem – Bóg ze zła może wyprowadzić dobro: „Z największego zła moralnego, jakie kiedykolwiek mogło być popełnione, z odrzucenia i zabicia Syna Bożego, spowodowanego przez grzechy wszystkich ludzi, Bóg, w nadmiarze swej łaski, wyprowadził największe dobro: uwielbienie Chrystusa i nasze Odkupienie” (KKK 312).
3. Bezdroża pseudoreligijnych propozycji
W obliczu realnego niebezpieczeństwa płynącego z faktu pandemii rodzą się ze strony pseudoreligijnych interpretatorów szkodliwe postulaty. Niezgodne z biblijnym obrazem Boga jest ukazywanie Go jako niemiłosiernego sędziego, bezdusznego kontrolera ludzkich działań, mściwego tyrana lub przeciwnie – obojętnego władcy świata, zdystansowanego obserwatora ludzkiego teatru dziejów. Niebezpieczne jest obsesyjne szukanie kozła ofiarnego jednoznacznie odpowiedzialnego za pandemię, a także praktyka potępiania, stygmatyzowania, obwiniania całych grup ludzkich za zło pandemii.
Szkodliwe jest propagowanie fałszywej historiozofii, powoływanie się na prywatne pseudoobjawienia i sny, nonszalancka, wyrwana z kontekstu egzegeza biblijna, ignorowanie, marginalizowanie lub nawet otwarte kwestionowanie współczesnego nauczania Kościoła. Ze słuszną krytyką spotyka się nierozróżnianie porządku natury i łaski, wymiaru duchowego i materialnego, prowadzące do lekceważenia zasad bezpieczeństwa podczas liturgii.
Niedopuszczalne jest magiczne traktowanie sakramentów i sakramentaliów, promowanie wizji Kościoła jako bezpiecznej arki, przeznaczonej wyłącznie dla świętych i sprawiedliwych. Pojawia się niekiedy ukryta pochwała indywidualizmu i egoizmu, wyrażająca się w poszukiwaniu ratunku wyłącznie dla siebie i swoich bliskich, czy współwyznawców, którzy dzięki realizacji proponowanych akcji zostaną zachowani od nieszczęścia.
Dojrzała religijność wyraża się zarówno w odrzuceniu kwietyzmu, postawy polegającej na braku jakichkolwiek działań w oczekiwaniu na pomoc Bożej łaski, jak i pelagianizmu, polegającego na przekonaniu, że człowiek sam z siebie jest w stanie osiągnąć zbawienie i rozwiązać wszystkie problemy. Należy natomiast dowartościować postawę synergii, czyli współpracy człowieka z Bogiem, połączenia ludzkich działań z otwarciem na dar Bożej łaski, rzetelnej wiedzy z głęboką wiarą, codziennej aktywności z gorącą modlitwą.
4. Czas próby i wyboru
Odrzucając pesymistyczne i fatalistyczne rozumienie historii, Kościół ukazuje Chrystusa jako sens dziejów świata, a Boga jako naszą absolutną przyszłość. Na początku nowego tysiąclecia św. Jan Paweł II wyraził życzenie, aby Kościół stawał się domem i szkołą komunii. „Duchowość komunii – pisał w Novo millennio ineunte to przede wszystkim spojrzenie utkwione w tajemnicy Trójcy Świętej, która zamieszkuje w nas i której blask należy dostrzegać także w obliczach sióstr i braci żyjących wokół nas. Duchowość komunii to także zdolność odczuwania więzi z bratem w wierze dzięki głębokiej jedności mistycznego Ciała, a zatem postrzegania go jako «kogoś bliskiego», co pozwala dzielić jego radości i cierpienia, odgadywać jego pragnienia i zaspokajać jego potrzeby, ofiarować mu prawdziwą i głęboką przyjaźń” (nr 43).
Pandemia ogarniająca wszystkie kraje świata odsłania naszą kruchość egzystencjalną i złudne poczucie samowystarczalności. Jednocześnie mobilizuje do odkrycia braterstwa i przynależności do jednej rodziny ludzkiej. Możemy ją odczytać jako globalny „znak czasu” będący wezwaniem do jedności, współpracy, solidarności i odpowiedzialności ludzi wierzących i niewierzących, chrześcijan i wyznawców innych religii. Szczególna wdzięczność należy się pracownikom służby zdrowia: lekarzom, pielęgniarkom, diagnostom, wolontariuszom za ich ofiarną, wręcz bohaterską służbę dla ratowania życia i zdrowia ludzkiego.
Konieczne dla walki z epidemią ograniczenia swobody przemieszczania się i gromadzenia są szczególnie bolesne dla wiernych, pozbawionych bezpośredniego dostępu do Eucharystii i sakramentów Kościoła. Możemy jednak łączyć się duchowo z Chrystusem Eucharystycznym za pośrednictwem transmisji telewizyjnych, radiowych oraz internetowych. Możemy ten trudny czas wykorzystać do odnowienia praktyki modlitwy domowej i rodzinnej, do konkretnych uczynków miłosierdzia, zwłaszcza wobec osób starszych i samotnych, szczególnie zagrożonych epidemią. Codzienna modlitwa różańcowa może stać się dla nas szkołą głębokiej wiary połączonej z ofiarną służbą bliźniemu na wzór Maryi, Wspomożycielki Wiernych.
Warto postrzegać okres trwania pandemii jako czas próby i wyboru, zgodnie ze słowami papieża Franciszka: „Nie jest to czas Bożego sądu, ale naszego osądzenia: czas wyboru tego, co się liczy, a co przemija, oddzielenia tego, co konieczne od tego, co nim nie jest. Jest to czas przestawienia kursu życia ku Tobie, Panie, i ku innym” (27.03.2020 r.).
Abp Stanisław Budzik
Metropolita Lubelski
Przewodniczący Komisji Nauki Wiary KEP
Lublin, 31 marca 2020 r.