Podsumowanie w parafii roku 2018

Podsumowanie roku 2018 w parafii p.w. Niepokalanego Serca Maryi i św. Franciszka w Lublinie

Krótka statystyka życia religijnego parafii na Poczekajce

Kochani Bracia i Siostry! Wizyta duszpasterska jest już za nami. Skończyliśmy coroczne odwiedzanie domów i mieszkań naszych Parafian w środę 23 stycznia, w sumie zajęło nam to 19 dni. Dziękuję z całego serca wszystkim Braciom kapłanom, duszpasterzom z tej wspólnoty oraz Braciom, którzy nam pomagali z innych klasztorów, za gorliwość i pełne cierpliwości zaangażowanie podczas wizyty duszpasterskiej. Dziękuje naszym Braciom studentom Solanowi i Samuelowi za wieczorną posługę w kościele, kiedy my byliśmy w tym czasie na kolędzie. Chciałbym Wam terasz przedstawić kilka spraw.

Podczas jesiennego liczenia wiernych na Mszach św. niedzielnych w naszym kościele uczestniczyło 5 168 wiernych. Do Komunii św. przystąpiło tego dnia 2 724 osób, to trochę więcej niż połowa wszystkich wiernych uczestniczących na niedzielnych Mszach, w tym prawie dokładnie dwa razy więcej przyjmujących Komunię św. to kobiety. Na terenie parafii zameldowanych jest ponad 13 tys. osób, z tego około 12 tys. jest wyznania katolickiego. Uczestniczących, więc w niedzielnej Mszy św. byłoby 43,06 % katolików. Oczywiście zdajemy sobie sprawę, że wielu z Was uczestniczących w niedzielnej liturgii, nie koniecznie jest z naszej parafii, ale chcecie tu być, a my Was bardzo serdecznie witamy i przygarniamy!

Wizytę duszpasterską rozpoczęliśmy tradycyjnie po nowym roku, 2 stycznia. Naszych Parafian odwiedzaliśmy codziennie od godz. 16.00, a w soboty od godz. 10.00. Codziennie chodziło nas od 9 do 13 duszpasterzy, jednego dnia wyjątkowo 14. Odwiedziliśmy ponad 3 tys. mieszkań. Chcieliśmy odwiedzić wszystkie mieszkania katolików, ale również dzwoniliśmy i pukaliśmy do drzwi, gdzie od wielu lat nikt nie otwiera, wiec do końca nie wiemy, kto tam mieszka. W około 1000 ( tysiącu) mieszkań zanotowaliśmy „nb”, tzn. drzwi były zamknięte z różnych powodów. Bywały takie klatki schodowe, gdzie na 30 mieszkań w bloku przyjęło nas np. kilkanaście rodzin. Tym wszystkim, którzy nam zaufali i otworzyli swoje domy i mieszkania, chcemy bardzo serdecznie podziękować za możliwość spotkania, krótkiej rozmowy, podzielenie się życiem, wspólną modlitwę, za złożone ofiary na kościół. Dziękujemy również za częstowanie nas kawą, herbatą, ciastem, barszczem, flaczkami, krokietami, kanapkami, owocami, słodyczami itd… itd. Dziękujemy Wam bardzo!

W minionym roku w naszej parafii zostały udzielone następujące sakramenty:

Sakrament chrztu św. – udzielony został 119 (stu dziewiętnastu dzieciom)
Do Sakramentu I Komunii św. – przystąpiło 229 ( dwieście dwadzieścia dziewięć dzieci)
Sakrament bierzmowania – przyjęło 98 młodych ludzi
Do Sakrament małżeństwa – przystąpiło 45 par narzeczonych
Pogrzeby – pożegnaliśmy z parafii 124 osoby ( w roku 2017 – 95)

Zmiany personalne we wspólnocie zakonnej

W minionym roku mieliśmy również sporo zmian personalnych w naszej wspólnocie klasztornej. Po 12 latach posługi proboszcza parafii o. Waldemara Grubki, nowym proboszczem został br. Mirosław Ferenc ( do którego są uwagi, że za mało pojawia się w kościeleJJ). Obiecuję poprawę i proszę o wybaczenie! Nowym gwardianem wspólnoty został br. Jarosław Banasiuk. Nowym rektorem seminarium br. Artur Fredo. Nowym ekonomem klasztoru br. Franciszek Tołczyk. Nowym wikarym parafii br. Paweł Kaczorek. Nowym katechetą w IX LO i moderatorem oazy br. Piotr Krawczyk. Nowym opiekunem ministrantów br. Dariusz Bryła. Ponadto jeszcze do naszej wspólnoty dołączyli nowi bracia: Kazimierz Jaworski, Henryk Kosmala, Przemysław Ignatiuk, Marcin Jurek. W kościele od września mamy również drugiego organistę, który wspomaga pana Tomasza Wnuka, i jest nim pan Grzegorz Stręciwilk.

Wspólnoty i grupy działające przy parafii

Przy naszej parafii Niepokalanego Serca Maryi i św. Franciszka istnieje: 21 Kół Żywego Różańca, Franciszkański Zakon Świeckich, Młodzież Franciszkańska, Duszpasterstwo Absolwentów, Duszpasterstwo młodzieży akademickiej, Ruch Światło – Życie, który obejmuje: Dzieci Boże, Oazę młodzieżową, 12 kręgów Kościoła Domowego; następnie przy parafii istnieją: Odnowa w Duchu Świętym, 9 wspólnot neokatechumenalnych, Rodzina Serca Miłości Ukrzyżowanej, Grupa modlitwy O. Pio, Grupa Modlitwy św. Rity, Legion Maryi, Grupa Modlitwy Dzieci Fatimskich, ministranci, lektorzy, ZHR, Biuro Radia Maryja, Grupa AA oraz Caritas parafialna.

Ponadto przy parafii już od kilkunastu lat działa:

Stowarzyszenie Przyjaciół Parafii Poczekajka. Stowarzyszenie aktywnie współpracuje z różnymi instytucjami na rzecz parafii, przez organizowanie takich akcji jak: Festyn parafialny, św. Mikołaj na Poczekajce, Półkolonie na Poczekajce, Zimowisko dla dzieci, Wigilia dla samotnych, Puchar Niepokalanej oraz w okresie wakacyjnym wspiera Golgotę Młodych czy Lubelską Pielgrzymkę Pieszą grupę nr 3. Zachęcamy do przekazania 1 procenta podatku.
Franciszkańskie Centrum Promocji Kultury Chrześcijańskiej. Centrum powołane z inicjatywy parafii i Stowarzyszenia Przyjaciół Parafii Poczekajka na rzecz rozwijania i propagowania kultury chrześcijańskiej poprzez liczne koncerty i wydarzenia artystyczne, które odbywają się w tej parafii.
Gazeta parafialna „Zwiastun” – bardzo pomysłowa i twórcza. Zachęcamy do nabywania.
Koło Fotograficzne – dzięki któremu możemy czasem się zatrzymać i zachwycić nad pięknem, którego, na co dzień nie dostrzegamy.
Kawiarenka „U Franka” (tutaj była pewna sugestia na kolędzie, że ta nazwa nie jest najlepsza, i pytanie, dlaczego kawiarenka nie nazywa się np. „Kawiarenka św. Franciszka”?)
Poradnia rodzinna – która obejmuje porady prawne, psychologiczne i małżeńskie.
Siłownia „Wyciskajka” – gdzie panie i panowie rzeźbią swoje ciała poprzez systematyczny trening
Klub Seniora – gdzie można doświadczyć, że „ całkiem wesołe może być życie staruszka”
Punkt Książki – szeroki wybór dewocjonaliów, symboli religijnych itd.
Biblioteka Parafialna – bogata w książki
Kancelaria parafialna – czynna codziennie od poniedziałku do soboty od 16.00 do 19.00.

Składam bardzo gorące podziękowania wszystkim osobom zajmującym się bezpośrednio i czynnie w tych wszelkich inicjatywach parafialnych, grupach, wspólnotach na rzecz służby drugiemu człowiekowi. Składam gorące podziękowania za utrzymywanie porządku w kościele, za czystość, za dekoracje kwiatowe, za dekoracje świąteczne ekipie pana Michała.

Uwagi i pewne sugestie po kolędowe

Kochani! Niewątpliwie najbardziej palącym problemem, na który najczęściej zwracano nam uwagę podczas wizyty duszpasterskiej jest sprawa wjazdu i parkowania samochodów przed kościołem. Nasz kościół jest tak usytuowany, że jedyny wjazd i wyjazd do niego jest od strony ul. Pielęgniarek, i to jeszcze przez taką wąską gardziel. Wszystkie samochody muszą tamtędy wjechać, i wyjechać. Robią się korki, a nawet stłuczki. Następnie, samochody są parkowane w różny sposób. Ludzie wychodzący z kościoła, mówią, że czasem auta stoją pod samymi drzwiami, że trudno wyjść z kościoła. Robi się wielki bałagan. Jest to również nie do przyjęcia ze względów bezpieczeństwa. Przez wiele lat o. Waldemar prosił, żeby nie wjeżdżać pod sam kościół, żeby tu było miejsce tylko dla osób niesprawnych fizycznie. Ale niestety te prośby nie są brane pod uwagę. Stajemy się społeczeństwem coraz bardziej wygodnym. Nawet młodzi ludzie podjeżdżają samochodami pod sam kościół. Moja gorąca prośba jest taka, żebyśmy sobie zrobili rachunek sumienia z takiego wygodnictwa. Czy rzeczywiście nie stać nas na to, żeby te 100 czy 200 metrów przejść się z parkingu, troszkę się rozruszać przed Mszą, przyjechać wcześniej, nie w ostatnim momencie i nie utrudniać innym życia blokując wjazd czy wyjazd z kościoła. Bo są takie sytuacje, że, na 13 kiedy są chrzty, rodzice z małymi dziećmi do chrztu, nie mogą podjechać do kancelarii, bo wyjeżdżają samochody z poprzedniej Mszy. Zastanawiamy się, więc coraz poważniej, czy nie postawić szlabanu w bramie wjazdowej, i dać możliwość korzystania z parkingu przy kościele tylko osobom naprawdę tego potrzebującym, mniej sprawnym ruchowo i w podeszłym wieku. Oczywiście będziemy jeszcze rozważać sprawę większego parkingu przy starym kościele.

Przy okazji sygnalizuje także problem spóźniania się na Msze św. Czy Eucharystia jest jeszcze dla nas ważna? Czy jak idę do kina, albo do teatru, albo nawet do lekarza, to nie jestem tam kilka minut wcześniej? Nie czekam z niecierpliwością na wejście? A czy moje niedzielne spotkania z Bogiem, w pośpiechu, byle jak, spóźnione, czasem kilka albo kilkanaście minut, mogą być głęboko przeżywane duchowo? Zastanówmy się nad tym.

Były również takie słuszne uwagi, co do zachowania w kościele. Kiedy zajmujemy miejsce w ławce, to nie zajmujmy jej całej dla siebie, siadając na początku ławki, i nikogo już obok siebie nie widząc. Obecność na Mszy, i nawet jej najgłębsze przeżywanie, nie zwalnia nas od takich zwyczajnych ludzkich odruchów jak: grzeczność, uprzejmość, dobroć, życzliwość, pomoc. Czy człowiek jak się modli, nie może w kościele ustąpić miejsca w ławce, starszej pani, albo starszemu panu? Oczywiście, że może! Nawet powinien!! To powinien być naturalny odruch, że mogę w taki prosty sposób komuś usłużyć. Właśnie Jezus uczy nas miłosierdzia wobec siebie, okazywania dobra, w małych prostych rzeczach. Nie bądźmy egoistami! Pewna starsza czcigodna pani, mówi tak: „razi mnie widok rozpartych, siedzących w ławkach młodych mężczyzn, obok stojących kobiet z dziećmi”. Szanowni Panowie, jeśli rzeczywiście tak miałoby być, to moje pytanie…. Jaka to religia? Pomyślmy nad tym!

Niektórzy parafianie zwracają uwagę na to, że przeszkadza im w przeżywaniu Mszy św. „biegający za swoim dzieckiem po kościele rodzic”. Nie tyle dziecko, ile ten „okrążający któryś raz z kolei kościół” rodzic. Jednak w tym przypadku prosiłbym o taką wzajemną wyrozumiałość. Dobrze przecież, że dzieci są przyprowadzane do kościoła, od maleńka, że są uczone modlitwy i wprowadzane w tajemnice wiary. Przecież to dla rodziców nie jest łatwe. Zdajemy sobie z tego sprawę. Ale też z całym szacunkiem proszę rodziców, żeby już w domu przygotowywać dzieci do tego ważnego wydarzenia, że idziecie na Mszę św. do świątyni, że tam będziecie się modlić, że trzeba zachować ciszę, bo tam jest Pan Jezus. Dzieci są bardzo wrażliwe na sprawy Boże, i jeśli będą przygotowywane w domu przez rodziców, na pewno inaczej będą się zachowywać w kościele, niż tak puszczone sobie samopas. Przypominam też, że mamy wyjątkowe możliwości: w tym samy czasie o godz. 11.30 są odprawiane dwie Msze dla dzieci: dla starszych, które z takim powodzeniem prowadzi br. Andrzej Cebula w tym kościele, a dla młodszych, które potrafią wejść nawet pod ołtarz i nikomu to nie przeszkadza w starym kościele prowadzi br. Franciszek.

Sprawą, która się powtarza od lat, jest zamykanie drzwi do kościoła teraz w okresie jesienno-zimowym. Taka prosta sprawa, drzwi są od tego, żeby je otwierać jak wchodzę i zamykać za sobą. Miesięczne ogrzewanie kościoła i klasztoru w grudniu 2018 r. wyniosło ponad 24 000 zł. Koszty ogrzewania więc są ogromne. Prosimy o szanowanie tego.

Pojawiają się również uwagi wobec nas kapłanów czy posługujących przy ołtarzu. Głównie dotyczą jednak wymowy, wyraźnego czytania, akcentowania, głośnego mówienia do mikrofonu czy ewentualnych kazań, żeby były krótkie i konkretne. Uwagi były także co do udzielania Komunii św. przez nas, żebyśmy się nie spieszyli w tak ważnym momencie dla przyjmującego Komunię. Dziękujemy za te wszystkie bardzo cenne uwagi.

Nie wymieniam wszystkich sygnalizowanych spraw, które pojawiały się podczas wizyty duszpasterskiej, nie znaczy to, że zostają zlekceważone, na pewno są jeszcze do przemyślenia. Dziękujemy za czynny udział w życiu parafii, za wszystkie głosy, uwagi, są one potrzebne, bo jesteśmy jedną wspólnotą.

Sprawy materialne

Na święta Bożego Narodzenia zostały zamontowane nowe ekrany do wyświetlania tekstów pieśni liturgicznych oraz zakupiono dwa laptopy, jeden na chórze dla organistów, drugi na dole dla wspólnot prowadzących nabożeństwa i adoracje. Zostały zakupione nowe tablice magnetyczne do ogłoszeń umieszczanych na zewnątrz kościoła, z tym, że nie zostały jeszcze zamontowane z powodu zimna. Całość tych kosztów to ponad 21 000 zł. Były na jesieni prowadzone drobne prace remontowe na dachu kościoła, gdyż okazało się, że podczas deszczów dostaje się do kościoła woda z dachu, oraz były prowadzone prace osuszające przy kościele i klasztorze, których koszt wyniósł 14 000 zł. W klasztorze przeprowadzony został remont salki rekreacyjnej. Koszt tego remontu to ponad 20 000 zł. Tak jak mówiliśmy, będziemy szukać w tym roku rozwiązania na dogrzanie tego kościoła oraz widzimy potrzebę prac remontowych w starym kościele.

Jednak obecnie największą inwestycją budowlaną, jest przebudowywanie w klasztorze jednego skrzydła budynku, w celu przystosowania go na infirmerię dla braci starszych i chorych, którzy będą wymagać specjalistycznej opieki medycznej. Wiąże się to także z zamontowaniem windy oraz dostosowaniem pomieszczeń dla chorych. Prace mają być zakończone do wakacji. Polecamy tę sprawę również Waszym modlitwom.

Podsumowanie

Kochani Parafianie! Od pół roku dana mi została łaska bycia proboszczem Parafii Niepokalanego Serca Maryi i św. Franciszka. Czasami jednak mam wrażenie, jakbym był z Wami już dużo więcej. Podczas wizyty duszpasterskiej spotykałem się z ogromną życzliwością, i radością, że z Wami jestem. Cieszę się, że tak wiele osób pamięta mnie jeszcze z wcześniejszych lat, kiedy byłem wikarym parafii. Patrząc na naszą Parafię, mam nieodparte wrażenie, żeby ją trochę porównać do serca. Wiemy, że serce składa się z dwóch przedsionków, i dwóch komór, ale tworzy jedną całość, jeden organ. I wiemy jak ważna jest praca serca. Podobnie i ta Parafia, która ma akurat cztery osiedla: Krasińskiego, Sienkiewicza, Błonie i Konstantynów, jest jak serce Kościoła. Chcemy, żeby to serce biło mocno i żywo. Chcemy, żeby te „skurcze i rozkurcze serca”, czyli modlitwa i apostolstwo, dawały żywe świadectwo przywiązania do Chrystusa i do Kościoła, który jest Jego Ciałem Mistycznym.

Żyją obok nas, coraz częściej, ludzie innych religii, innych wyznań, obojętni na wiarę, niewierzący, ateiści, zaniedbani duchowo katolicy, odchodzący od sakramentów i od wspólnoty Kościoła. Oni nie żyją obok nas po to, żeby ich osądzać, przekreślać czy nimi pogardzać. Nigdy nie zapominajmy tego, że jako chrześcijanie jesteśmy posłani do świata, aby nieść Ewangelię i ukazywać swoim życiem miłość do Chrystusa. Jest to właśnie ten symboliczny ogłoszony przez Jezusa „rok łaski od Pana”. Największym przykazaniem Ewangelii, jest przykazanie miłości. „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem…..Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeżeli będziecie się wzajemnie miłowali” ( J 13,34-35). Dziękuję Panu Bogu, że w tej Parafii tak dużo dzieje się dobra, że tyle jest tutaj ofiarności, wspierania różnych dzieł, akcji, zbiórek. To świadczy o Waszym wielkim sercu i miłosierdziu. Pamiętajmy jednak, że sercem Kościoła jest Eucharystia. Nie zapominajmy o Niej. Dziękuję wszystkim i polecam Was Kochani Parafianie i Sympatycy naszego kościoła Niepokalanemu Sercu Maryi i wstawiennictwa św. Franciszka. Amen.